Dilan Gardi (ur. 1987)

Artysta malarz i historyk sztuki. Aktywnie tworzy od 20 lat, a jego sztuka od zawsze skupiała się wokół
różnych form abstrakcji. Autor kilku wystaw indywidualnych oraz uczestnik kilkunastu wystaw zbiorowych

Wybrane wystawy:

2019 – „Zawsze jest coś nie tak”, Galeria Kuratorium, Warszawa (SOLO)

2019 – „bez ram | unframed. Malarstwo z kolekcji prywatnej”, Muzeum Podlaskie w Białymstoku

2018 – „Nocne sesje malarskie”, Bydgoskie Centrum Sztuki, Bydgoszcz (SOLO)

2017 – „Pętle”, Filharmonia Kaszubska, Wejherowo (SOLO)

2017 – „Motion”, Galeria Gruning, Kraków

2016 – „XXS”, BERLIN BLUE art space, Berlin

W abstrakcji najbardziej fascynuje mnie to, że nie przedstawia ona niczego konkretnego. W dzisiejszym świecie, pełnym bodźców i nieustannego szumu informacyjnego, często czuję się przytłoczony nadmiarem wrażeń. Malowanie staje się dla mnie nie tylko sposobem na wyrażenie siebie, ale również formą ucieczki od codzienności. To moment, w którym mogę się wyłączyć, odprężyć i oczyścić umysł z chaosu, który mnie otacza. Praca twórcza przynosi mi czystą radość i głęboki spokój. 

W moim malarstwie często łączę różne formy abstrakcji, starając się stworzyć unikalne, wielowymiarowe kompozycje. Z jednej strony, inspiruję się abstrakcją geometryczną, gdzie dominują czyste formy, linie i kształty. Z drugiej strony, równie ważna jest dla mnie abstrakcja ekspresyjna, w której mogę oddać emocje poprzez spontaniczne pociągnięcia pędzla i swobodną grę kolorów. To połączenie kontrolowanych, precyzyjnych struktur z dynamicznymi, nieprzewidywalnymi elementami pozwala mi eksplorować balans między porządkiem a chaosem. 

Każde dzieło jest dla mnie okazją do poszukiwań harmonii między tymi różnymi podejściami. Tworzę przestrzeń,
w której geometryczna precyzja zderza się z emocjonalnym wybuchem kolorów, a kontrasty te nadają obrazom głębię i nowe znaczenia. Łącząc te różne formy abstrakcji, mogę nie tylko wyrazić swoją wrażliwość i emocje, ale również zaoferować widzowi różne perspektywy, które mogą być odbierane na wielu poziomach. Chciałbym, aby odbiorcy moich prac odkrywali w nich coś nowego za każdym razem, kiedy na nie patrzą – zarówno na poziomie formalnym, jak i emocjonalnym.

Dilan Gardi (b. 1987)

Artist, painter and art historian. He has been actively creating for 20 years, and his art has always focused on various forms of abstraction. Author of several individual exhibitions and participant of several group exhibitions.

Selected exhibitions: 

2019 – „There’s always something wrong”, Kuratorium Gallery, Warsaw (SOLO)

2019 – „without frames | unframed. Painting from a private collection”, Podlasie Museum in Białystok

2018 – „Night painting sessions”, Bydgoszcz Art Center, Bydgoszcz (SOLO)

2017 – „Loops”, Kashubian Philharmonic, Wejherowo (SOLO)

2017 – „Motion”, Gruning Gallery, Kraków

2016 – „XXS”, BERLIN BLUE art space, Berlin

What fascinates me most about abstraction is that it doesn’t represent anything concrete. In today’s world, filled with stimuli and constant informational noise, I often feel overwhelmed by the excess of sensations. Painting becomes not only a way to express myself, but also a form of escape from everyday life. It’s a moment where I can switch off, relax, and clear my mind of the chaos that surrounds me. Creative work brings me pure joy and deep peace. 

In my painting, I often combine various forms of abstraction, striving to create unique, multi-dimensional compositions. On one hand, I’m inspired by geometric abstraction, where clean forms, lines, and shapes dominate. On the other hand, expressive abstraction is equally important to me, allowing me to convey emotions through spontaneous brushstrokes and a free play of colors. This combination of controlled, precise structures with dynamic, unpredictable elements enables me to explore the balance between order and chaos. 

Each piece is an opportunity for me to search for harmony between these different approaches. I create a space where geometric precision collides with emotional bursts of color, and these contrasts give the paintings depth and new meanings. By merging these different forms of abstraction, I can not only express my sensitivity and emotions, but also offer the viewer various perspectives that can be experienced on multiple levels. I want the audience to discover something new each time they look at my work—both on a formal and emotional level.